असंबद्ध वगैरे वागणे हा छंद म्हणा किंवा प्रवृत्ती पण त्यामुळे बडबडीत, लिहिण्यात सुद्धा असंबद्धता येणारच. आता यासाठी ब्लॉग वगैरे का? कशाला? कशासाठी? असे फालतू प्रश्न विचारण्यात काही अर्थचं नाही कारण मुळातच ब्लॉगचं नाव असंबद्ध बडबड असं आहे, आणि त्याचमुळे कारणं सुद्धा तशी असंबद्धच आहेत. वेळ जात नव्हता, रिकामा वेळ ढिगाने आहे, ब्लॉग फुकटच आहे. मग तुम्ही म्हणाल असे विचार एकतर मनातच ठेवायचे किंवा डायरीत वगैरे लिहायचे. पण डायरी, पेन साठी खर्च करावा लागतो. तुम्ही म्हणाल मग ऑनलाईन लिहायला पण खर्च लागतो कि , तर लोकहो माझ्याकडे उगीचच पडलेला कंप्युटर आणि इंटरनेट कनेक्शन (च्यायला हा शबद मराठीत टाईप करताना जाम तंतरलेली.) आधीच सहज उपलब्ध आहेत. त्यांचा थोडाफार सदुपयोग व्हावा आणि मनातले विचार व्यक्त करता यावे यासाठी हा प्रपंच...आता माणूस आहे म्हंटल्यावर विचार चिक्कार येतात. मग ते विचार (कधी चांगले पण बऱ्याचदा फालतू का असेना) असे मुक्तपणे उधळावेत अश्या निश्चयाने हा ब्लॉग सुरु करत आहे. तुम्ही म्हणाल येडंच दिसतंय , पण लोकहो, मोठ्या लोकांना अशा टीकेला सामोरं जावंच लागतंय सुरुवातीला... नंतर कधीतरी ई- उत्खननात हे सापडलं तर मोठमोठे लोक याचा अर्थ लावत बसतील या आशेने (जो पर्यंत कंटाळा येत नाही तोपर्यंत (आता कोणाला ते विचारू नका)) ह्या प्रवासाला सुरुवात करत आहे...
ता. क. : मनामध्ये कित्येक विचार रुंजी घालतात, किती फुटकळ असोत किंवा चिंतनात्मक... त्या विचारांना व्यक्त करण्याचा प्रयत्न म्हणजे मनः उवाच...! एका मित्राने सांगितल्या प्रमाणे जरा update केलाय blog. header च चित्र त्याचं आहे. पहिलेपेक्षा नक्कीच छान झालंय रूपपरिवर्तन... thank god for friends..
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा